Króluj nam Chryste

Króluj nam, Chryste

Ku Tobie tylko, Chryste

przemierzać życia szlak.

Błogosław serca czyste,

gdy ciężar grzechów spadł.

W wieczystej chwały tronie

królujesz z Ojcem swym.

Ku Tobie wznoszę dłonie,

dziękczynny śpiewam hymn.

Ku Tobie wznoszę oczy,

by przyjąć Boski dar.

Ty mnie przytulisz z miłością

do Twych krwawiących ran.

 

 

Głosimy dziś królestwo prawdy i życia, sprawiedliwości, miłości i pokoju; królestwo, w którym spełnią się na zawsze wszystkie dobre pragnienia naszych serc. Królestwo to, dla wielu stanowiące jedynie piękny, choć nierealny ideał, dla chrześcijanina jest konkretną rzeczywistością, której nadejścia oczekuje. Drogą do tego królestwa jest Jezus Chrystus. Ten, który własną krwią wybawił nas od grzechów, zaprasza nas do pójścia za sobą drogą wiary, abyśmy żyjąc, jak przystoi świętym, mogli w pokoju oczekiwać spełnienia naszych tęsknot.