Ku niebu

Ze wszystkich wzlotów,

prawdziwymi były te, które dokonałem

nie o własnych siłach...

Można wejść na górę wysoką

i ciągle jeszcze być na ziemi.

 

Wędrować ku Niebu

nie znaczy zdobywać szczyty ogromne,

rozrywać własnym ciałem gęste obłoki chmur.

Podążać ku Niebu

to oderwać się od ziemi

bez łez niepotrzebnych,

że czujemy jeszcze przyciąganie ziemskie,

a Niebo zbyt wysoko szybuje nad nami.

 

Cieszysz się z własnych sukcesów,

to dobrze. Zechciej jednak czasami

zwrócić swoje oczy ku górze i zrozumieć,

kto w każdej chwili podciąga Cię coraz wyżej.

 

Roman Mleczko