Różaniec

Matko Różańcowa

 

Biorę do ręki Różaniec Święty,

Który Maryjo światu podałaś,

Z nadzieją w sercu, z głęboką wiarą,

W jego skuteczność, wszak obiecałaś!

Tulę go mocno do swojej piersi,

Kiedy mi smutno, gdym opuszczona,

I widzę wtedy Twoją samotność,

Widzę, jak bardzo byłaś skrzywdzona!

W słabnącej dłoni dzierżę różaniec,

Kiedy choroba rwie moje ciało,

Dostrzegam ogrom Twego cierpienia,

Od kiedy Słowo - Ciałem się stało!

I choćbym w życiu wszystko straciła,

I sama jedna została w biedzie,

To ten różaniec będzie ostoją

I przyjacielem - on nie zawiedzie!

Z nim mogę śmiało zdobywać szczyty,

Dotrzeć, gdzie umysł ludzki nie sięga,

Bo na kolanach wyproszę wszystko,

Taka w różańcu moc i potęga!

Więc gdy łzy płyną, gdy nie ma wyjścia,

Kiedy przytłacza ogrom frasunku,

Wezmę w swe dłonie paciorków szereg,

Tę niezawodną deskę ratunku!

I będę prosić i będę błagać,

Zdrowaś Maryjo będę wołała,

Bez tchu, bez końca, we dnie i w nocy,

Byś dopomogła, byś wysłuchała!

Byś dała pokój i sprawiedliwość,

Abyś zbratała wszystkie narody,

By różańcowe - Zdrowaś Maryjo,

Stało się hasłem do naszej zgody!

Wołajmy wszyscy z wiarą, z ufnością,

Zdrowaś Maryjo - ratuj w potrzebie,

Zdrowaś Maryjo - pociesz strapionych,

Zdrowaś Maryjo - zrób miejsce w niebie.