Stać się nowym człowiekiem

 

STAĆ  SIĘ  NOWYM  CZŁOWIEKIEM

 

Wielkanoc! Czas odnowy.

Czas na nowe życie, nowych ludzi w nowym świecie.

Najwyższy czas, by powstać z mroków i nocy egoizmu nie do zniesienia.

Wielkanoc! Otwieram okno i wyglądam przez nie.

Nic się nie zmieniło. Słońce, chmury, powietrze.

Drzewa, domy, ulice. Ludzie i rzeczy.

To, co widzę, nie uległo zmianie.

A jednak! Jest możliwe, by stać się nowym człowiekiem.

Człowiekiem na drodze ku światłu.

Człowiekiem, który porzuci zachłanność, pójdzie nowymi drogami.

Wielkanoc! Zmartwychwstanie. Konieczność dla wszystkich,

którzy umarli uduszeni przez własny egoizm.

Możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy jesteśmy skłonni

ukrzyżować najpierw swoją zachłanność i swoje samolubstwo.

Lekarstwa nie stworzą nowego człowieka.

Nowe życie nie przyjdzie z zewnątrz dzięki zastosowaniu

przeróżnych środków,

wprawią cię one co najwyżej na jakiś czas w euforię,

po czym strącą jeszcze głębiej do ciemnego lochu.

Nowe życie rodzi się wewnątrz,

w spokoju i refleksji, w prostocie i modlitwie.

Wielkanoc wzywa cię do głębszego życia duchowego.

Wielkanoc! Raduj się życiem.

 Chrystus zmartwychwstał.

Śmierć została przezwyciężona, koniec wszelkiego pesymizmu.